Ном унших гоё юм аа.

Би багадаа ном унших дургүй нэг их оошоодгүй хүүхэд байлаа. Тийм ч болохоороо тэр үү миний бичгийн соёл маруухан хатуу хэлбэл муу. Харин сүүлийн үед сайхан цаг зав гарвал ном уншмаар бодогдоод байдаг болчиж. Тэр тусмаа түүхийн холбогдолтой ном. Би хамгийн сүүлд зууны шилдэг роман Лодойдамба гуайн "Тунгалаг тамир" романыг уншлаа киноог н үзсэн байсан болоод ч тэр үү, зохиол нь үнэхээр агуу болоод ч тэр үү нүдэнд төсөөлөгдөөд үнэхээр сайхан байсан шүү ёстой оюуны цэнгэл гэдэг л тэр байх. Бас "Манан Будан" гэдэг нилээн зузаан роман уншисан их таалгдсан. Яг тухайн цаг үед нь очисон юм шиг их сайхан санагдаж байсан. Ер нь "Амарсанаа", "Болор толь", "Цаг төрийн үймээн" гэх мэт номыг уншихад манай тал дийлдээд ирхэд өөрийн эрхгүй цээжнээс нэг юм огшоод дийлээд ирхэд нь баярлаж харамсалтайгаар зохиол маань дуусхад нүднээс нулимс гараад ер нь их сайхан юм билээ. Блог хэсэж яваад миний өчүүхэн блог руу орж ирээд цаг заваа гарздан уншаад дээр нь бага насаа над шиг өнгрөөсөн залуус байвал ном уншиарай гэж уриалах байна. Би мундагтаа ч биш зүгээр л надад сайхан байсан учир бусад над шиг богино бодолтой явсан хүмүүс бас уншаасай гэж хүсэж байна.

Удаан бичсэнгүй шүү

Блог бичихгүй удсан байна. Бараг яаж нэвтэрж орохоо хүртэл мартсан байна :-). Ийм удаан блог бичихгүй явсан минь шалтгаантай. Би нэг зүйлд анхаарлаа төвлөрүүлчихээр өөр зүйлд анхаарлаа төвлөрүүлж чададгүй муу зуршилтай юм. Гэхдээ хоосон байгаагүй л дээ ганц 2 юм бичиж байсан тавиагүй л болохоос. Энэ хугацаанд өөрийнхөө амьдралын талаар их л бодлоо. Бодлоо гээд буруу байх биш. Алдсан ч юм байна оносон ч юм байна. Гэхдээ миний оноо гэж үзэж байгаа зүйл маань магадгүй миний энэ наснд олдох хамгийин үнэт зүйл байх тийм л үнэтэй зүйлийг олж авсандаа би их баяртай байгаа. Харин алдаагаа цаашид давтахгүй байхыг хүсэж байна. Алдаа минь амьдрал гэдэг агуу том сургуулийн нэгээхэн өчүүхэн явцын шалгалт байсан байх. Хэдийгээр унаагүй ч тийм ч сайн өгч чадаагүй байх. Үүнийг намайг мэдэх миний алдсан алдааг мэдэх хүмүүс илүү бодитоор дүгнэх байх. Юм бүр амар биш юм билээ. Хүн бүр сайн биш юм билээ. За товчхондоо завсарлаж байгаад дахиж бичиж эхлсэн минь хувийн л юм болоод байх шиг байна. Гэхдээ гундуухан явхад блог хундага юмнаас илүү сайн нөхөр болдог, намайг анхааралтай сонсдог юм :D.